ប្រជាជនអាហ្វ្រិក​ខាងត្បូងជាច្រើន'យំ'ចំ​ពោះការសម្រេចចិត្តរបស់​លោកTrump

យ៉ាងហោចណាស់មានប្រជាជនអាហ្វ្រិកខាងត្បូងចំនួន៨.៥លាននាក់កំពុងរស់នៅជាមួយមេរោគអេដស៍/ជំងឺអេដស៍ហើយការព្យាបាលរបស់ពួកគេអាចត្រូវបានបញ្ឈប់ដោយការបង្កកជំនួយបរទេសរយៈពេល៩០ថ្ងៃរបស់ប្រធានាធិបតី Donald Trump ។

អ្នកយកព័ត៌មាន Sky News បាននិយាយទៅកាន់ស្ត្រីច្របូកច្របល់ដែលកំពុងឈរនៅខាងក្រៅគ្លីនិកសុខភាពផ្លូវភេទដែលបិទទ្វារក្នុងទីក្រុង Johannesburg ។ បុគ្គលនេះបាននិយាយថាកាលពីពីរខែមុននាងបានទៅគ្លីនិកដែលឧបត្ថម្ភដោយទីភ្នាក់ងារសហរដ្ឋអាមេរិកសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍អន្តរជាតិ(USAID) ដើម្បីទទួលបានការថែទាំជាប្រចាំ។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះនាងត្រូវស្វែងរកកន្លែងសុវត្ថិភាពមួយផ្សេងទៀតដើម្បីទទួលការពិនិត្យសុខភាពផ្លូវភេទនិងការការពារមុនពេលប៉ះពាល់ ដែលជាការប្រុងប្រយ័ត្នជាប្រចាំរបស់នាងប្រឆាំងនឹងការរីករាលដាលនៃមេរោគអេដស៍។នៅ​ថ្ងៃ​ចូល​កាន់​តំណែង​ជា​ប្រធានាធិបតី​លើក​ទី​ពីរ លោកDonald Trump បាន​ចុះ​ហត្ថលេខា​លើ​បញ្ជា​ប្រតិបត្តិ​ដែល​បង្កក​ជំនួយ​បរទេស​រយៈពេល៩០ ថ្ងៃ។ សហជីពសហព័ន្ធបានជំទាស់នឹងដីកានេះនៅក្នុងតុលាការ ដោយលើកហេតុផលថាវាខុសពីរដ្ឋធម្មនុញ្ញនិងខុសច្បាប់ហើយអាចបង្កឱ្យមានវិបត្តិមនុស្សធម៌សកល។

ការរីករាលដាលនៃមេរោគអេដស៍/ជំងឺអេដស៍កំពុងរីករាលដាលនៅអាហ្វ្រិកខាងត្បូង។ រូបភាព៖ Sky News

ក្រឹត្យនេះមានផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗទៅលើប្រជាជនដែលងាយរងគ្រោះបំផុតនៅអាហ្វ្រិកខាងត្បូង។ស្ត្រី​នោះ​បាន​យំ​ពេល​នាង​បាន​ដឹង​ដំណឹង​នេះ។ ដូច​ស្ត្រី​រក​ស៊ី​ផ្លូវ​ភេទ​ជា​ច្រើន​នាក់​ទៀត​ដែរ សម្រាប់​នាង គ្លីនិក​សុខភាព​ផ្លូវ​ភេទ​មិន​គិត​ថ្លៃ​ជា​ខ្សែ​ជីវិត។អាហ្រ្វិកខាងត្បូងគឺជាកន្លែងមួយដែលមេរោគអេដស៍/ជំងឺអេដស៍មានការរីករាលដាលច្រើនបំផុត។យ៉ាងហោចណាស់មនុស្ស៨.៥ លាននាក់នៅទីនេះរស់នៅជាមួយមេរោគអេដស៍ដែលស្មើនឹងមួយភាគបួននៃការឆ្លងមេរោគទាំងអស់នៅទូទាំងពិភពលោក។ ការទទួលបានការព្យាបាលប្រឆាំងមេរោគអេដស៍យ៉ាងទូលំទូលាយ និងឥតគិតថ្លៃនៅអាហ្រ្វិកខាងត្បូងគឺអាចធ្វើទៅបានដោយផែនការសង្គ្រោះបន្ទាន់របស់ប្រធានាធិបតីសហរដ្ឋអាមេរិកសម្រាប់ការសង្គ្រោះជំងឺអេដស៍(PEPFAR) ក្រោមប្រធានាធិបតី George W. Bush ក្នុងឆ្នាំ ២០០៣។PEPFARត្រូវបានចាត់ទុកថាជាកម្មវិធីជំនួយបរទេសដ៏ជោគជ័យបំផុតមួយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រហើយអាហ្រ្វិកខាងត្បូងគឺជាអ្នកទទួលថវិកាច្រើនបំផុតពីកម្មវិធី។ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ PEPFAR ត្រូវបានបញ្ឈប់ដោយការបង្កកជំនួយបរទេសរបស់ប្រធានាធិបតី DonaldTrumpដោយបានបញ្ជូនអ្នករស់រានមានជីវិតពីអាហ្វ្រិកខាងត្បូងត្រឡប់ទៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ២០០០ ដែលជាពេលវេលានៃភាពខ្វះខាត និងការភ័យស្លន់ស្លោ។អ្នកស្រី Nelly Zulu សកម្មជន និងជាម្តាយដែលរស់នៅជាមួយមេរោគអេដស៍នៅSoweto បាននិយាយថា “នៅពេលនោះមិនមានថ្នាំពេទ្យប្រាប់យើងឱ្យលេប beetrootដើម្បីព្យាបាលជំងឺនោះទេ។ Nelly បាននិយាយថានាងនិងកូនប្រុសអាយុ២១ឆ្នាំរបស់នាងត្រូវបានជួយសង្គ្រោះដោយការទទួលបានការព្យាបាលដោយឥតគិតថ្លៃ។ កូនប្រុសរបស់ Nellyត្រូវបានគេរកឃើញថាមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍នៅពេលដែលគាត់មានអាយុត្រឹមតែ៤ឆ្នាំ។Ambroseជាសកម្មជននិងជាកម្មករនៅគ្លីនិកកែភេទ បាននិយាយថាមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលនាងស្គាល់មានការភ័យខ្លាច។ ហើយថាបន្ទាប់ពីបានឮអំពីបទបញ្ជាប្រតិបត្តិរបស់លោក Trump អ្នកដែលមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃលែងមានជំនឿទៀតហើយព្រោះមិនដឹងថាពួកគេនឹងទៅទីណា។អង្គការសង្គមស៊ីវិលអាហ្រ្វិកខាងត្បូងបានសរសេរលិខិតចំហមួយដោយអំពាវនាវឱ្យរដ្ឋាភិបាលផ្តល់ការឆ្លើយតបដោយសម្របសម្រួលដើម្បីដោះស្រាយភាពអាសន្នផ្នែកសុខភាពដែលបណ្តាលមកពីការបង្កកជំនួយបរទេសរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក៕ពុតសាម៉ាត់