អ្នកលបបាញ់ស្រ្តីម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកលបបាញ់ស្ត្រីដែលត្រូវបានលើកឡើងច្រើនបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រគឺលោកស្រីLyudmila Pavlichenko ជាមួយនឹងសមត្ថភាពរបស់លោកស្រីក្នុងការសម្លាប់ទាហានអាល្លឺម៉ង់ជាង ៣០០នាក់នៅក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២។លោកស្រី Pavlichenko កើតនៅថ្ងៃទី១២ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩១៦នៅទីក្រុង Belaya Tserkov របស់ប្រទេសអ៊ុយក្រែនហើយបានផ្លាស់ទៅរស់នៅទីក្រុងគៀវដើម្បីរស់នៅជាមួយគ្រួសាររបស់លោកស្រីនៅពេលគាត់មានអាយុ១៤ ឆ្នាំ។ លោកស្រីបានបម្រើការនៅក្នុងកងទ័ពក្រហមសូវៀតហើយបានសម្លាប់ទាហានណាស៊ីជាង៣០០នាក់ក្នុងកំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២។ មានរហស្សនាមថា "មរណភាពរបស់Lady" លោកស្រី Pavlichenko បានទទួលងារជាវីរៈបុរសនៃសហភាពសូវៀតហើយបានទទួលរង្វាន់លំដាប់លេនីន។យោងតាម First Post ងប់ងល់នឹងការបាញ់ប្រហារតាំងពីតូច លោកស្រី Pavlichenko បានចូលក្លិបបាញ់ប្រហារ។ ក្រោយមក ពេលកំពុងសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យគៀវលោកស្រីបានចុះឈ្មោះចូលរៀននៅសាលាអ្នកលបបាញ់។នៅពេលដែលណាស៊ីអាល្លឺម៉ង់បានឈ្លានពានសហភាពសូវៀតក្នុងខែមិថុនាឆ្នាំ១៩៤១Pavlichenko អាយុ២៥ឆ្នាំបានទៅការិយាល័យជ្រើសរើសកងទ័ពនៅ Odessa ។ ទោះបីជាលោកស្រីត្រូវបានផ្តល់ការងារជាគិលានុបដ្ឋាយិកាក៏ដោយ ក៏លោកស្រី Pavlichenko នៅតែសម្រេចចិត្តក្លាយជាអ្នកលបបាញ់។
|
|
នៅក្នុងអនុស្សាវរីយ៍មួយលោកស្រី Pavlichenko ធ្លាប់បានចែករំលែកថា នៅពេលដែលលោកស្រីបានចូលរួមជាមួយកងទ័ពក្រហមសូវៀតការខ្វះខាតអាវុធបានបង្ខំលោកស្រីឱ្យប្រើគ្រាប់បែកដៃជំនួសឱ្យកាំភ្លើង។ ប៉ុន្តែមានពេលមួយមិត្តរួមក្រុមបានរងរបួសនិងមិនអាចបន្តការប្រយុទ្ធបាន បុគ្គលនេះបានឱ្យលោកស្រីPavlichenko នូវកាំភ្លើងវែង Mosin-Nagant ជាអ្នកលបបាញ់។ពីទីនេះទេពកោសល្យរបស់អ្នកលបបាញ់ស្ត្រីត្រូវបានបង្ហាញ។វាត្រូវបានគេដឹងថាក្នុងចំណោមទាហានអាល្លឺម៉ង់ជាង៣០០នាក់ដែលលោកស្រីបានបំផ្លាញមនុស្សជាច្រើនគឺជាអ្នកលបបាញ់។យោងតាម HistoryUKការវាយលុករយៈពេល៣ថ្ងៃម្តងត្រូវបានពិពណ៌នាដោយលោកស្រីPavlichenkoថាជា"បទពិសោធន៍ដ៏តានតឹងបំផុតមួយនៃជីវិតរបស់លោកស្រី" ។ស្នេហាក៏បានរីកដុះដាលពេលលោកស្រីប្រយុទ្ធនៅសមរភូមិ។ ប៉ុន្តែគូស្នេហ៍មួយគូនេះមិនបានបញ្ចប់ដោយភាពរីករាយឡើយគឺនៅពេលដែលគូស្នេហ៍របស់លោកស្រីបានលាចាកលោកទៅ ។ប៉ុន្តែនោះមិនអាចរារាំងលោកស្រីមិនឱ្យបន្តការប្រយុទ្ធបានឡើយ។ស្នាដៃរបស់លោកស្រីបានធ្វើឱ្យទាហានអាល្លឺម៉ង់ភ័យខ្លាច ហើយមានបំណងសូកប៉ាន់លោកស្រី។ "Lyudmila Pavlichenko មករកយើង។ យើងនឹងផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវសូកូឡាជាច្រើនហើយធ្វើឱ្យអ្នកក្លាយជាមន្ត្រីអាល្លឺម៉ង់"លោកស្រីPavlichenkoបានរៀបរាប់ឡើងវិញនូវខ្លឹមសារដែលផ្សាយតាមរយៈឧបករណ៍បំពងសំឡេងរបស់សត្រូវដើម្បីទាក់ទាញសត្រូវ។គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ពេលកំពុងបំពេញភារកិច្ចលោកស្រីរងរបួស៤លើក ។ ជាពិសេស គ្រាប់ចំបើងមួយដុំជាប់នឹងមុខរបស់លោកស្រី ធ្វើឱ្យលោកស្រីត្រូវបញ្ចប់ពេលវេលាក្នុងសង្គ្រាម ។ បន្ទាប់ពីបានជាសះស្បើយឡើងវិញ ដោយសារសមិទ្ធផលប្រយុទ្ធដ៏ឆ្នើមរបស់លោកស្រីត្រូវបានសហភាពសូវៀតបញ្ជូនឱ្យទៅធ្វើទស្សនកិច្ចនៅសហរដ្ឋអាមេរិក កាណាដា និងអង់គ្លេស។នៅសហរដ្ឋអាមេរិក លោកស្រី Pavlichenko បានក្លាយជាពលរដ្ឋសូវៀតដំបូងគេដែលត្រូវបានទទួលស្វាគមន៍នៅសេតវិមានដោយប្រធានាធិបតី Franklin D Roosevelt នៅពេលនោះ។ ជំទាវទី១ Eleanor Roosevelt ក៏បានធ្វើជាមិត្តនឹងលោកស្រីដែរ។ពេលធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងឈីកាហ្គោស្ត្រីអ្នកលបបាញ់បានថ្លែងសុន្ទរកថាដ៏ល្បីមួយទៅកាន់ហ្វូងមនុស្សថា “ខ្ញុំមានអាយុ២៥ឆ្នាំ ហើយមកដល់ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំបានសម្លាប់ទាហានអាល្លឺម៉ង់ចំនួន៣០៩នាក់ហើយ។ សុភាពបុរស តើអ្នកគិតថាអ្នកបានលាក់ខ្លួនពីក្រោយខ្ញុំយូរពេកទេ?ក្រោយពីត្រឡប់មកប្រទេសវិញលោកស្រីបានធ្វើជាគ្រូបង្វឹកទាហាន ហើយបានបន្តការសិក្សារហូតក្លាយជាប្រវត្តិវិទូ។លោកស្រីបានស្លាប់នៅអាយុ៥៨ឆ្នាំដោយសារជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។រូបភាពខ្លះនៃ 'Lady Death' Lyudmila Pavlichenko៖
Post a Comment